تاریخ روسیه

تاریخ روسیه از گروه نژادی اسلاوهای شرقی آغاز می‌شود که نهایتاً به روسیها، اوکراینی‌ها، و بلاروس‌ها تقسیم می‌شوند. نخستین ایالت اسلاویک شرقی، روس کیف، دین مسیحیت را درسال ۹۸۸ از امپراتوری بیزانس پذیرفت، که با شروع تجزیه بیزانس فرهنگهای اسلاویک فرهنگ روسیه را برای هفت قرن بعدی تعریف نمودند. روسیه کییف درنهایت به عنوان یک استان به چند ایالت تجزیه گردید که برای کسب مطالبات خود به عنوان وارثان تمدن و جایگاه غالب آن با یکدیگر رقابت می‌نمودند.

کمونیسم

3. کمونیسم (به انگلیسی: Communism) یک ایدئولوژی است که می‌کوشد بر اساس مالکیّت مشترک روش‌ها و ابزارهای تولید و در غیاب مالکیت خصوصی یک سازمان اجتماعی ضد دولت‌گرایی فاقد طبقه‌های اجتماعی را ترسیم کند. کمونیسم را شاخه‌ای از مکتب سوسیالیسم می‌دانند.در برخی کشور ها که شامل چین و خاور جنوبی هستند کمونیسم را دین و مذهبی نو پایه می دانند.

   اشکال اولیه سازمان‌های اجتماعی انسانی در مکتب مارکسیسم به «کمون اولیه» مشهور است. با این وجود، کمونیسم یک نوع سازمان اجتماعی را ترسیم می‌کند. در میان کمونیست‌ها مکتب‌های جدیدی شکل گرفته‌است که می‌توان به مائوئیسم، تروتئیسم، کمونیسم مشورتی، لوگزامبورگیسم، کمونیسم آنارشیست، کمونیسم مسیحی و در نهایت انواع جریان‌های کمونیسم چپ اشاره کرد که دارای تنوع فراوانی است. با این وجود، بقایای مختلف اتحاد جماهیر شوروی (که منتقدان آن را «استالینیسم» می‌نامند) و تفسیر مائویی مارکسیسم-لنینیسم شاخه ( مکتب) جدیدی از کمونیسم را تشکیل داده‌اند که در قرن بیستم که ابزار قدرت اصلی کمونیسم در روابط بین‌الملل محسوب می‌شد شاخه ترتئوئیسم دارای چنین قدرت متمایزی نیست.

   کارل مارکس معتقد است برای تبدیل یک جامعه از وضعیت تولید سرمایه داری به حالت تولید کمونیسم، می‌بایست دوران گذاری را طی کرد و این امر به یکباره امکان پذیر نیست، مارکس این دوران گذار را دیکتاتوری پرولتاریا انقلاب کمونیست می‌نامد. جامعه کمونیستی مورد نظر مارکس که از کاپیتالیسم برمی‌خیزد هرگز در عمل تحقق نیافته و به صورت نظری باقی‌مانده است؛ و در واقع مارکس درباره خصوصیات جامعه کمونیستی صحبت زیادی نکرده‌است. با این وجود، اصطلاح «کمونیسم»، مخصوصاً وقتی با کاپیتالیسم همراه شود بیشتر به رژیم‌های سیاسی و اقتصادی تحت سلطه احزاب کمونیست اشاره می‌کند که مدعی هستند نماینده دیکتاتوری پرولتاریا (طبقه کارگر) می‌باشند.

   در اواخر قرن ۱۹، نظریات مارکس احزاب سوسیالیست را در سراسر اروپا به طور گسترده‌ای فعال کرد اما در نهایت سیاست‌های این احزاب در مسیر کاپیتالیسم «اصلاحی» شکل گرفت و نه در جهت براندازی آن. تنها استثنا در این مورد حزب کارگر سوسیال دموکرات روسیه بود. رهبر یکی از شاخه‌های این حزب که به بولشویک معروف است لنین بود، پس از سرنگون کردن دولت موقت روسیه در انقلاب ۱۹۱۷ روسیه به قدرت رسید.

   در سال ۱۹۱۸، نام این حزب به حزب حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی تغییر کرد که این عمل بر اختلاف میان کمونیسم و دیگر شاخه‌های سوسیالیسم دامن زد.

   پس از پیروزی انقلاب اکتبر در امپراتوری روسیه بسیاری از احزاب سوسیالیست در اکثر کشورهای جهان به احزاب کمونیست تبدیل شدند که درجه اطاعت‌پذیری آن‌ها از حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروری متفاوت بود. پس از جنگ جهانی دوم، کمونیست‌ها در اروپای شرقی به قدرت رسیدند و در سال ۱۹۴۹، حزب کمونیست چین (CPC) توسط مائو زدونگ در جمهوری خلق چین تاسیس شد، این حزب در ادامه، مسیر ایدئولوژیکی رشد کمونیستی خود را به گونه‌ای متفاوت طی کرد. در میان کشورهای جهان سوم که دولتهای طرفدار مکتب کمونیسم تشکیل دادند می‌توان به دولت‌های کشورهای کوبا، کره شمالی، ویتنام شمالی، لائوس، آنگولا، و موزامبیک اشاره کرد.

   از اوایل دهه ۱۹۷۰، اصطلاح « یوروکمونیسم» وارد عرصه سیاست شده که به آن دسته از سیاست‌های احزاب کمونیست در اروپای غربی اشاره می‌کرد که به دنبال سنت شکنی و نقد حمایت بی قید و شرط از اتحاد جماهیر شوروی بود. این احزاب در ایتالیا و فرانسه فعالیت سیاسی زیادی داشتند و وزنه‌های انتخاباتی مهمی محسوب می‌شدند.

   یک گرایش ضد کمونیسم و ضد جنگ سرد در ایالات متحده وجود دارد. با این وجود در بسیاری از مناطق آفریقای جنوبی و آمریکای مرکزی احزاب کمونیست و حرکت‌های کمونیستی مختلف قدرت زیادی دارند.

   در اواخر دهه ۱۹۸۰، با زوال دول کمونیستی و اروپای شرقی و با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در ۸ دسامبر ۱۹۹۱ قدرت کمونیسم در اروپا کاهش چشمگیری داشت. با این وجود هنوز حدود یک چهارم جمعیت جهان در کشورهای کمونیستی و بخصوص جمهوری خلق چین زندگی می‌کنند.

   جنگ سرد نیز با سقوط کمونیسم و فروپاشی و تجزیه اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ به پایان رسید.^[۱]

اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی

اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
Союз Советских Социалистических Республик

→   →   →   →

۱۹۲۲–۱۹۹۱

↓

پرچم	نشان دولتی

شعار
Пролетарии всех стран, соединяйтесь!
(به لاتین: Proletarii vsekh stran, soyedinyaytes'!)
فارسی: کارگران جهان متحد شوید!

سرود
انترناسیونال (۱۹۲۲–۱۹۴۴)
سرود ملی اتحاد شوروی (۱۹۴۴–۱۹۹۱)

فهرست

0:00

اتحاد شوروی بعد از جنگ جهانی دوم

پایتخت

مسکو

زبان‌(ها)

روسی، بسیاری دیگر

دولت

دولت سوسیالیست تک حزبی

رهبر

 - ۱۹۲۲–۱۹۲۴ (اولین)

ولادیمیر لنین

 - ۱۹۸۵–۱۹۹۱ (آخرین)

میخائیل گورباچف

قانونگذار

کنگره شوراها و کمیته اجرایی مرکزی (۱۹۲۲–۱۹۳۷) شورای عالی (۱۹۳۷–۱۹۸۹; ۱۹۹۱)
کنگره نمایندگان مردم و شورای عالی (۱۹۸۹–۱۹۹۱)

تاریخچه

 - تأسیس

۳۰ دسامبر ۱۹۲۲

 - انقراض

۲۶ دسامبر ۱۹۹۱

مساحت

 - ۱۹۹۱

۲۲۴۰۲۲۰۰کیلومترمربع (۸٬۶۴۹٬۵۳۸مایل‌مربع)

جمعیت

 - حدود ۱۹۹۱

۲۹۳۰۴۷۵۷۱ 

     تراکم جمعیت

۱۳٫۱ /کیلومترمربع (۳۳٫۹ /مایل‌مربع)

یکای پول

روبل شوروی (руб) (SUR)

دامنه سطح‌بالای کد کشوری

.su²

فهرست پیش‌شماره تلفنی کشورها

+۷

پیش از آن

به دنبال آن

	روسیه شوروی
	ماورای قفقاز شوروی
	اوکراین شوروی
	بلاروس شوروی

روسیه
گرجستان
اوکراین
مولداوی
بلاروس
ارمنستان
آذربایجان
قزاقستان
ازبکستان
ترکمنستان
قرقیزستان
تاجیکستان
استونی۳
لتونی۳
لیتوانی۳

¹On 21 December 1991, eleven of the former socialist republics declared in آلماآتی (with the 12th republic – Georgia – attending as an observer) that with the formation of the کشورهای مستقل همسود the Union of Soviet Socialist Republics ceases to exist.

²Assigned on 19 September 1990, existing onwards.
³The governments of Estonia, Latvia, and Lithuania view themselves as continuous and unrelated to the respective Soviet republics.
Russia views the Estonian, Latvian, and Lithuanian SSRs as legal constituent republics of the USSR and predecessors of the modern Baltic states.
The Government of the ایالات متحده آمریکا and a number of other countries did not recognize the پیوست of Estonia, Latvia, and Lithuania to the USSR as a legal inclusion.

مارکسیسم-لنینیسم

اصول بنیادین[نمایش]

گونه ها[نمایش]

چهره های برجسته[نمایش]

ادبیات[نمایش]

تاریخ[نمایش]

جستارهای پیوسته[نمایش]

• درگاه کمونیسم
• درگاه سوسیالیسم
• درگاه سیاست

• ن
• ب
• و

اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی یا بطور خلاصه شوروی، کشوری بود متشکل از روسیه و چندین جمهوری متحد، که از زمان تأسیس در سال ۱۹۲۲ تا زمان انحلال در سال ۱۹۹۱ بخش بزرگی از شرق اروپا و شمال آسیا را در برمی‌گرفت و پهناورترین کشور جهان شناخته می‌شد.

طرح مارشال - جنگ جهانی دوم

9. 
   کشورهایی که از طرح مارشال کمک دریافت کردند. ستون‌های قرمز مقدار نسبی کمک به هر کشور را نشان می‌دهد.

   طرح مارشال (به انگلیسی: Marshall Plan) عنوان موفقیت آمیزترین پروژه سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا پس از جنگ جهانی دوم است، این طرح به بسیاری از کشورهای اروپای غربی کمک کرد تا اقتصاد خود را پس از جنگ بازسازی کنند.ایالات متحده و تیم سیاست خارجی جرج مارشال در مسیر خلق جهان پس از جنگ درصدد حذف عوامل بروز دو جنگ جهانی و معضلات اقتصادی ناشی از آن بودند، به عبارت دیگر آن‌ها معتقد بودند در همه جای دنیا، انسان مرفه، یا دست کم امیدوار به زندگی در رفاه، به سوی تمامیت خواهی جذب نمی‌شود.^[۱][۲]

بی بی سی:کری تلاش می کند نگرانی های عربها را درباره ایران برطرف کند

پایگاه اینترنتی بی بی سی نوشت جان کری تلاش می کند نگرانی های کشورهای خلیج فارس را برطرف کند.
به گزارش مونیتورینگ خبرگزاری صدا و سیما، پایگاه اینترنتی بی بی سی در مطلبی درباره نشست دوحه و حضور جان کری وزیر خارجه آمریکا در آن گفت جان کری وزیر امور خارجه آمریکا هم اکنون در قطر حضور دارد و تلاش 
می کند تا به متحدان آمریکا در منطقه خلیج (فارس) درباره توافقنامه هسته ای با ایران اطمینان خاطر دهد. آمریکا گفته است که هدف این توافقنامه جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی است و در مقابل در نتیجه این توافقنامه تحریم ها از روی ایران برداشته می شود. مقامات آمریکایی می گویند با این توافقنامه منطقه امنتر می شود. 
بی بی سی افزود کشورهای خلیج(فارس) ایران را متهم می کنند عامل تشدید بحران و ناآرامی در سوریه، عراق و یمن است. 

پشت صحنه گفت‌وگوی تلویزیونی رییس‌جمهور - درباره پرسش ها هماهنگی نشده بود

حسن عابدینی که شامگاه یکشنبه با رییس‌جمهور گفت‌و‌گوی زنده تلویزیونی داشت، به این نکته اشاره کرد که پیش از انجام این مصاحبه، درباره‌ی ارائه‌ی پرسش‌ها هماهنگی قبلی انجام نشده بود.

این مجری کارشناس برنامه‌های سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو ایسنا خاطرنشان کرد: نکته‌ی جالب برای من این بود که شاید فقط کمتر از یک ربع، پیش از شروع مصاحبه با رییس جمهور صحبت کردم و بحثم این بود که محورهایی که من می‌خواهم درباره آن‌ها صحبت کنم، بحث هسته‌ای است و ایشان هم استقبال کردند؛ بدون اینکه حتی به این صورت باشد که ما پیش از مصاحبه راجع به نوع سوال‌ها با یکدیگر هماهنگ کرده باشیم و یا با مسوولان و مشاوران رییس‌جمهور چک کرده باشیم.

Iran-EU Trade Turnover Rises to €3 Billions

Iran-EU Trade Turnover Rises to €3 Billions

A report released by the statistical office of the European Union (EU), Eurostat, revealed that the value of bilateral trade between Iran and the 28-nation bloc over the first five months of 2015 has reached about three billion euros.

The total trade between Iran and the EU in the first five months of the current year amounted to €2.976 billion, showing a 6 percent increase compared to the same period in 2014, according to the report.

The value of Iran-EU bilateral trade in the corresponding period last year stood at €2.81 billion, the Eurostat data showed.

Earlier last week, EU Foreign Policy Chief Federica Mogherini paid an official visit to Tehran and held talks with top Iranian officials on a range of issues, including economic ties between Iran and the European Union.

The visit came after Iran and the Group 5+1 (Russia, China, the US, Britain, France and Germany) on July 14 concluded their intensive talks over Tehran's peaceful nuclear program in the Austrian capital of Vienna.

Experts believe that Iran's trade with the world would rise remarkably after the final nuclear deal takes effect.

«ارتش آزاد قطر» با ادعای ربایش مشاور امیر قطر اعلام موجودیت کرد

آنچه خود را «ارتش آزاد قطر»‌می‌نامد در توئیتر از خبر ربایش سپس آزادی مشاور امیر قطر خبر داد و اعلام کرد که قصدش پاکسازی قطر از اشغال آمریکاست.

۵۷ درصد مردم آمریکا مخالف توافق هسته‌ای با ایران هستند

تازه‌ترین نظرسنجی‌ها نشان داد

تازه‌ترین نتایج نظرسنجی دانشگاه «کوئینیپیاک» نشان می‌دهد که حدود ۵۷ درصد از مردم آمریکا مخالف توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ هستند و تنها ۲۸ درصد از آن حمایت می‌کنند.

«سل» یا «سَم»؛ کدامیک ملاعمر را به کشتن داد؟

پس از اعلام خبر مرگ ملا عمر و تأیید این خبر از جانب طالبان و ریاست جمهوری افغانستان، اما و اگرهای فراوانی از نحوه مرگ وی از کشته شدن با زهر تا مرگ بر اثر بیماری منتشر شده است.