"مضیف" خوزستان در سازمان جهانی گردشگری

گردشگری متکی به توان مردمان بومی یکی از توسعه‌یافته‌ترین انواع گردشگری پایدار و درونزا است که جزیره مینو در 10 کیلومتری خرمشهر حرکت خود را در جهت آن آغاز کرده است. میهمانان  با غذاهای محلی مانند پلومیگو، ماهی کباب، قلیه میگو، قلیه ماهی، دال عدس و خوردنی‌های محلی دیگر مانند بستنی سنتی با شیر گاومیش پذیرایی می‌شوند. 

جزیره مینو در کنار خرمشهر و در میان دو شاخه رود اروند واقع شده و درواقع مرزی‌ترین خاک ایران در شهرستان خرمشهر است.این جزیره با ۱۷.۸ کیلومتر مربع مساحت، ۱۲ هزار نفر جمعیت دارد و تفرجگاه مردم خرمشهر و آبادان به حساب می‌آید. در جزیره مینو ۵ نهر جریان دارد و این جزیره از معدود نقاط جهان است که آبیاری بوسیله برکشند و فروکشند آب انجام می‌شود و به وسیله‌ای نیاز نیست. سراسر جزیره مینو پوشیده از نخلستان است که و به این ترتیب محیط زیست مناسبی برای زیست پرندگان مهاجر دارد.

اسم "مضیف" در حقیقت به اتاق پذیرایی مردمان عرب در روزگاران قدیم برمی‌گردد و حکم مهمانخانه را دارد، در معنای لغوی نیز مضیف به معنای محل ضیافت است . اعراب رسم دارند در مجاورت خانه خود، محلی برای میهمان‌ها بنا کنند تا میهمان احساس راحتی داشته باشد. آیین قهوه‌خوری تقریبا هر روز در مضیف اجرا می‌شود. آیین قهوه‌خوری از رسوم قدیمی اعراب است که از روزگار دیرین مورد احترام مردم عرب بوده و دارای آیین و رسوم خاص خود است.مضیف یا همان تالار پذیرایی که در سه سال اخیر به ثبت ملی رسیده می توان گفت برای عموم مردم کشور نا آشناست و احداث آن به منظور آشنا کردن مردم کشور با سبک زندگی مردم عرب خوزستان در گذشته و شیوه استقبال آنها از میهمانان است.  مضیف، پناهگاهی برای گردشگران است. مضیف با نی‌های نیزار ساخته می‌شود، فضاهایی مستقل از خانه‌ها هستند که برای برگزاری میهمانی‌ها و جلسات مهم بین اقوام ساخته می‌شوند. فناوری ساخت مضیف و آداب قهوه‌خوری در مضیف پیش از این به عنوان ارزش ناملموس در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده است. لازم به ذکر است این مضیف با استقبال گردشگران مواجه شده و در آن با خرما و قهوه از میهمانان پذیرایی می شود.

در زمان قدیم 99 درصد خانه‌های عرب ها، محلی مخصوص برای پذیرایی از مهمانان خود داشتند. به همین دلیل خوزستانی‌ها همواره درصدد ساخت مکانی خنک در تابستان و گرم در زمستان بودند تا از مهمانان خود پذیرایی ویژه ای کنند. مضیف همان اتاق پذیرایی عربی نشیمنگاه مردمان عرب در روزگاران قدیم است که امروزه جایگاه خود را به اتاق پذیرایی‌های مدرن و به روز داده است. مضیف در میان مردمان عرب از احترام و جایگاه خاصی برخوردار است .مضیف مثل مکان‌های مقدس داری آداب مخصوص خود می‌باشد .این مکان تنهاترین سازه ای است که از یک نوع مواد و آن هم نی ساخته می‌شود.تا حدی که ستونهای مضیف را با هر نوع بند دیگری نمی‌توان بست ، زیرا پس از مدتی باز خواهد شد یعنی حتی بندهای استفاده شده در مضیف هم باید از نی باشد.در مضیف در هنگام ساخت باید رو به قبله محل باشد و ارتفاع درب ورودی آن باید ارتفاع کمی داشته باشد و این هم بخاطر اینکه فردی که قصد ورود به مضیف دارد در برابر کسانیکه داخل نشسته اند خود را به نشانه احترام و ادب خم کرده و سپس وارد شود و از اولین شخصی که در کنار ورودی نشسته شروع به سلام و روبوسی میکند و سپس جایی برای  نشستن خود تعیین می‌کند. پس از نشتسن ، حاضرین شروع به وقت بخیر و خوش آمد گویی به شخص تازه وارد میکنند.و پس از آن ساقی مضیف به شخص تازه وارد قهوه تعارف میکند که قهوه خوری در میان مردمان عرب نیز آداب و آیین خواص خود را دارد.