مرسدس بنز

تاریخچه

ریشه‌های تأسیس شرکت مرسدس بنز، به سال ۱۹۲۶ بازمی‌گردد، که در پی ادغام دو شرکت خودروساز آلمانی، یعنی بنز اند سی (تأسیس در ۱۸۸۳ توسط کارل بنز) و دایملر-موتورن-گیزلشافت (تأسیس در ۱۸۹۰ توسط گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ) دایملر-بنز راه‌اندازی شد.

با تشکیل شرکت ادغامی، ضرورت استفاده از یک نام تجاری مشترک احساس می‌شد، چرا که در یک سو شرکت بنز آگ قرار داشت، که از سال ۱۸۸۳ تا هنگام تشکیل شرکت جدید، برای بیش از ۴۰ سال، اتومبیل‌هایی با برند بنز تولید می‌نمود. در سوی دیگر، شرکت دایملر-موتورن-گیزلشافت (به‌اختصار دی‌ام‌جی) قرار داشت، که در سال ۱۸۹۰ توسط گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ راه‌اندازی شده بود. این شرکت برای نخستین بار از موتورهای چهارزمانه و کاربراتور در اتومبیل‌های خود استفاده نمود، ولی در پی درگذشت دایملر در سال ۱۹۰۰ و انعقاد قراردادی میان مایباخ و امیل جلینک، شرکت دی‌ام‌جی، اتومبیل‌های خود را با برند مرسدس (که از ابتدای نام دختر جلینک، یعنی مرسدس جلینک گرفته شده بود) عرضه می‌کرد.

از تاریخ ۲۸ ژوئن ۱۹۲۶ خودروهای تولید شده توسط کارخانجات شرکت جدید، با برند مرسدس بنز به بازار عرضه گردید.

دهه ۱۹۲۰

در اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی، مرسدس بنز پس از تثبیت خود در بازار خودرو، به عرصه مسابقات اتوموبیلرانی وارد شد، همچنین در ساخت مدل‌های مخصوص و گران‌قیمت، نیز مشهور شده بود. یکی از نمونه‌های بسیار خوب این دهه مدل مرسدس-بنز اس‌ال‌کا است، که در سال ۱۹۲۸ ساخته شد و در سال ۱۹۹۹ یکی از ۲۶ نامزد برای عنوان اتومبیل قرن بود.

موتور مرسدس بنز اس‌ال‌کا شش سیلندر با حجم ۷٫۱ لیتر بود و می‌توانست ۱۹۷ اسب بخار قدرت تولید کند. اس‌ال‌کا به سرعت به ماشینی محبوب در پیست مسابقات تبدیل شد، که نه تنها مرسدس بنز، بلکه تیم‌های دیگر نیز از آن استفاده کردند. طبق اسناد مرسدس بنز، ۳۳ دستگاه از این مدل بین سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۲ ساخته شد، که بیش از نیمی از آنها برای مسابقات بود. در سال ۲۰۰۴ یکی از آن‌ها به قیمت ۷٫۵ میلیون دلار در یک حراجی فروخته شد.

دهه ۱۹۳۰

در سال ۱۹۳۴ مرسدس بنز با دو مدل جدید اما کاملاً متفاوت، رهسپار نمایشگاه خودروی برلین شد. مرسدس بنز ۱۳۰ که اولین اتومبیلی بود، که بنز با موتور عقب تولید کرد و دیگری مدل مرسدس بنز ۵۰۰کا، که بر پایه مدل اس‌ال‌کا، برای جلب نظر خریداران ثروتمند ساخته شد، که با فروش شمار زیادی از این مدل، مرسدس بنز نیز در صف تولیدکنندگان خودروهای لوکس قرار گرفت.

جهان در دهه ۱۹۳۰ میلادی، هنوز سال‌ها با بحران انرژی فاصله داشت، اما کم بودن تعداد جایگاه‌های سوخت، رانندگان را به میزان مصرف سوخت خودروهایشان، حساس کرده بود.

برای حل این مشکل، مرسدس بنز، در فوریه ۱۹۳۶ مدل مرسدس بنز ۲۶۰دی را عرضه کرد، که اولین اتومبیل با موتور دیزل در جهان بود. حجم این موتور چهار سیلندر ۲٫۶ لیتر بود و ۴۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این ماشین می‌توانست با یک باک، ۵۰۰ کیلومتر حرکت کند. این مصرف کم ابتدا مورد توجه رانندگان تاکسی قرار گرفت. اما جذابیتش به این محدود نشد و ساخت آن آغازگر روندی در صنعت خودروسازی شد که تا امروز ادامه دارد.

دهه ۱۹۴۰

در طول دهه ۱۹۴۰ میلادی به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم، مرسدس بنز هیچ مدل جدیدی تولید نکرد.

دهه ۱۹۵۰

پس از جنگ جهانی دوم، مرسدس بنز ۳۰۰ اولین اتومبیلی بود، که توسط این شرکت به طور کامل طراحی و ساخته شد. این مدل پس از آنکه کنراد آدناور، اولین صدراعظم آلمان غربی از آن استفاده کرد، به آدناور مرسدس معروف شد.

امکانات لوکس این اتومبیل، بسیار جلوتر از زمانش بود. رادیو ساخت کارخانه بکر، سیستم تلفن موبایل وی‌اچ‌اف، ماشین تایپ، میز تحریر، پرده و سقف شیشه‌ای، از جمله این امکانات بود. از این سری مدل‌های کوپه و کابریوله نیز ساخته شد.

این شرکت، در سال ۱۹۵۴ مدل مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال را تولید نمود. ایده ساخت این اتومبیل، با هم‌فکری مکس هافمن، فروشنده اتومبیل‌های خارجی، در ایالات متحده آمریکا، به نتیجه رسید و برخلاف رسم همیشگی، آن را به جای آلمان، در نمایشگاه خودروی نیویورک رونمایی کرد. مهم‌ترین مشخصه این اتومبیل، درهای آن بود، که شبیه به بال پرندگان باز می‌شد. مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال با حداکثر سرعت ۲۲۵ کیلومتر در ساعت، سریع‌ترین ماشین زمان خود بود.

دو سال بعد، در ۱۹۵۶ مرسدس بنز ۱۹۰اس‌ال عرضه شد، که اگر چه از نظر فنی قابلیت‌های ۳۰۰اس‌ال را نداشت، اما به همان اندازه پرطرفدار بود.

بین سال‌های ۱۹۵۳ تا سال ۱۹۵۹، مرسدس بنز با عرضه سری دبلیو۱۸۰ نسل تازه‌ای از اتومبیل را ساخت، که به پونتون مشهور شد. مدل‌های پونتون از نظر ظاهری کمتر به خودروهای قبل از جنگ، با گلگیرهای بزرگ جلو شباهت داشتند. بسیاری این مدل را جد بزرگ کلاس ای مرسدس بنز می‌نامند.

دهه ۱۹۶۰

با آغاز دهه ۱۹۶۰، مرسدس بنز با فکر جایگزینی پونتون، که ایده آن از سدان‌های دهه چهل آمریکایی گرفته شده بود، مدل مرسدس بنز دبلیو۱۱۱ را طراحی کرد. این اتومبیل با توجه به سلیقه خریداران اروپایی و آمریکایی طراحی شد و در ساخت آن به ایمنی سرنشینان اهمیت بیشتری داده شد. پشت این مدل، به پیروی از مد روز، شبیه به دم ماهی بود. تا سال ۱۹۷۱ حدود سیصد و هفتاد هزار دستگاه از دبلیو۱۱۱ فروخته شد.

مرسدس بنز همیشه نامی آشنا بین سران دولت‌ها و ثروتمندان بوده است، اما مدل مرسدس-بنز ۶۰۰، که در سال ۱۹۶۳ تولید شد، میان خودروهای لیموزین و لوکس از بقیه مشهورتر است. شاید یکی از دلایل این شهرت، کم بودن رقبای چنین محصولی در آن سال‌ها بود. در حالی که تنها شرکت‌های رولز-رویس موتور کارز، بنتلی و کادیلاک خودروهای کلاس لیموزین را تولید می‌کردند، مرسدس-بنز ۶۰۰ به سرعت به عنوان ماشین تشریفات جایش را باز کرد.

مرسدس بنز دبلیو۱۱۳ در ۱۹۶۳ توسط پال براک طراحی شد، که تولید آن تا سال ۱۹۷۲ ادامه داشت. نیمی از ۲۳ هزار دستگاهی که از این اتومبیل تولید شد، در آمریکا به فروش رفت و کمتر از پنج هزار دستگاه آن به کشورهای دیگر صادر گردید.

در اواسط دهه ۱۹۶۰ و در سال ۱۹۶۵ مدل مرسدس-بنز کلاس-اس برای نخستین بار عرضه شد. آخرین خودروهای بنز که در دهه ۱۹۶۰ وارد بازار گردید، مدل‌های مرسدس بنز دبلیو۱۱۴ و مرسدس بنز سی۱۱۱ بودند، که بترتیب در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۶۹ تولید شدند.

دهه ۱۹۷۰

در آوریل سال ۱۹۷۱ نسل تازه‌ای از مدل‌های اس‌ال با کد مرسدس بنز آر۱۰۷ و سی۱۰۷ به بازار عرضه شد. هیئت مدیره مرسدس بنز برای تولید این خودرو به صورت رودستر تردید داشت. مهمترین بازار این محصول در آمریکا بود و مدیران بنز نگران بودند، که قوانین سختگیرانه‌ای که برای ایمنی اتومبیل‌های روباز در ایالات متحده آمریکا در حال تصویب بود، فروش این خودرو را مشکل کند.

اما سرانجام قرار شد با توجه بیشتر به ایمنی، این اتومبیل در کلاس رودستر ساخته شود و این امکان باشد، تا یک سقف فلزی نیز روی آن نصب شود. در این سری برای اولین بار از یک موتور ۸ سیلندر استفاده شد.

این اتاق بنز، ۱۸ سال تولید شد و بعد از سری جی، طولانی‌ترین مدتی است، که یک مدل از مرسدس بنز تولید شده است. این شرکت تا سال ۱۹۸۹ شمار ۲۴۰ هزار دستگاه از مدل مرسدس بنز آر۱۰۷ و سی۱۰۷ را بفروش رساند.

در سال ۱۹۷۸ مرسدس، نخستین مدل از خودروهای خود با موتور توربو دیزل را در قالب مدل مرسدس بنز دبلیو۱۱۶ تولید و روانه بازار کرد. در سال ۱۹۷۹ این شرکت برای نخستین بار، دو مدل را در طول یک سال، بطور همزمان عرضه کرد، که عبارت بودند از: مرسدس بنز دبلیو۱۲۶ و مرسدس بنز کلاس جی.

مرسدس بنز دبلیو۱۱۶ (Mercedes-Benz W۱۱۶) خودرویی است که در سال‌های ۱۹۷۲—۱۹۸۰در آلمان و ونزوئلا تولید شده‌است. طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور عقب بوده طول آن در حالت طبیعی ۴٬۹۶۰ میلیمتر (۱۹۵ اینچ)، عرض آن در حالت طبیعی ۱٬۸۷۰ میلیمتر (۷۴ اینچ) و ارتفاع آن در حالت طبیعی ۱٬۴۱۰ میلیمتر (۵۶ اینچ) است

مرسدس بنز دبلیو۱۲۶ (Mercedes-Benz W۱۲۶) خودرویی است که در سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۱ (sedan)/>۱۹۸۱–۱۹۹۲ (coupé)تولید شده‌است. طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور عقب بوده طول آن در حالت طبیعی ۴٬۹۹۵ میلیمتر (۱۹۶٫۷ اینچ) و عرض آن در حالت طبیعی ۱٬۸۲۰ میلیمتر (۷۱٫۷ اینچ) و ارتفاع آن در حالت طبیعی ۱٬۴۳۰ میلیمتر (۵۶٫۳ اینچ) است. سیستم جعبه‌دندهٔ آن ۵ دنده به دو صورت خودکار و دستی است.

دهه ۱۹۸۰

در سال ۱۹۸۳، پس از ۴ سال، که بنز هیچ مدل جدیدی را طراحی و عرضه نکرده بود، از سرانجام از سری مرسدس بنز دبلیو۲۰۱ رونمایی نمود.

دهه ۱۹۸۰ بر خلاف ۳ دهه پیش از آن، که ۱۸ مدل جدید، طراحی و تولید شده بود، این شرکت تنها ۳ مدل جدید را عرضه کرد. یک سال پس از عرضه سری دبلیو۲۰۱، مرسدس بنز برای تبلیغ مدل کامپکت خود، بنام مرسدس بنز ۱۹۰ای، سفارش ساخت یک موتور ۲٫۳ لیتری را، برای شرکت در مسابقات رالی، به شرکت بریتانیایی کازورث داد،

در همین زمان، شرکت آئودی، مدل آئودی کواترو را با سیستم چهار چرخ متحرک، به بازار فرستاد، که رقابت با آن مشکل بود. بنز تصمیم گرفت تا به جای رالی، مدل ۱۹۰ را به مسابقات دی‌تی‌ام بفرستد. در این مسابقات خودروهایی حق شرکت دارند، که در بازار خودرو عرضه شده باشند. این قانون مرسدس بنز را ناگزیر کرد، که ابتدا نمونه‌ای از این مدل را رونمایی کند.

مرسدس بنز ۱۹۰ای توانست ۱۲ رکورد سرعت در مسافت‌های طولانی را بنام خود ثبت نماید، که در پی آن، به سرعت به یک خودروی کلاسیک تبدیل شد.

موتور ۱۲ سیلندر مرسدس آام‌گ بیشتر برای قدرت دادن به پاگانی زوندا مشهور است. اما این موتور پیش از آن که برای این خودروی سوپراسپرت در نظر گرفته شود، در سال ۱۹۸۹ برای استفاده در مدل مرسدس بنز اس‌ال ساخته شده بود. خریداران مرسدس بنز در اواخر دهه ۱۹۸۰ می‌توانستند مدل اس‌ال خود را با ۹۹ هزار مارک به آام‌گ داده تا این شرکت بزرگترین موتوری که تا آن زمان تولید کرده بود را، بر روی آن نصب کند. این موتور ۷٫۳ لیتری ۱۲ سیلندر، ۵۱۸ اسب بخار نیرو تولید می‌کرد، که سرعت خودرو، به ۳۲۰ کیلومتر در ساعت می‌رسید.

دهه ۱۹۹۰

در دهه ۱۹۹۰ بار دیگر طراحی و تولید مدل‌های مختلف مرسدس بنز، روندی صعودی گرفت. در سال‌های ۱۹۹۰ و ۹۱ بترتیب مرسدس بنز دبلیو۱۲۴ و مرسدس بنز دبلیو۱۴۰ تولید شد، در ۱۹۹۳ مرسدس-بنز کلاس-سی، در ۱۹۹۵ مرسدس-بنز کلاس-اس‌ال، در ۱۹۹۶ مرسدس بنز اس‌ال‌کا و در ۱۹۹۷ مرسدس بنز کلاس ام یکی پس از دیگری رونمایی شدند.

مدیران مرسدس بنز در اواخر دهه ۱۹۹۰ تصمیم گرفتند، به رسم اولین سال‌های فعالیت شرکت، اتومبیل‌هایی ارزان‌تر و کوچک‌تر بسازد، که در سال ۱۹۹۷ مرسدس بنز رده‌ای را به بازار عرضه کرد.

استفاده از موتور عرضی و دیفرانسیل جلو در یک مرسدس بنز، غیرعادی بود. کمی پس از عرضه این مدل، کلاس ای، در آزمایش تغییر ناگهانی مسیر، که توسط یک مجله سوئدی انجام می‌شد، واژگون گردید، که تبلیغات منفی زیادی را در پی داشت. مدیران وقت مرسدس بنز، ابتدا ایراد فنی این مدل را انکار کردند، ولی به سرعت با فراخواندن خودروهای فروخته شده، با نصب سیستم کنترل ایستایی اتوماتیک، مشکل را رفع نمودند. کلاس ای، در سال‌های بعد به یکی از پرفروش‌ترین‌های این شرکت تبدیل شد.

دهه ۲۰۰۰

مرسدس بنز در سال ۲۰۰۴ پس از ۷ سال که مدل جدیدی را معرفی نکرده بود، با مشارکت مک لارن، اقدام به تولید مرسدس بنز اس‌ال‌آر مک لارن نمود. در اواخر همین سال، مدل دیگری بنام مرسدس بنز سی‌ال‌اس نیز رونمایی شد.

دهه ۲۰۱۰

در سال ۲۰۱۰ این شرکت، برای جایگزینی مدل مرسدس بنز اس‌ال‌آر، با الهام از مدل گالوینگ و با همکاری شرکت آام‌گ، مدل جدیدی به نام مرسدس بنز اس‌ال‌اس ای‌ام‌جی را تولید کرد، که شتاب صفر تا صد آن ۳٫۸ ثانیه و حداکثر سرعتش ۳۱۷ کیلومتر در ساعت می‌باشد.

آخرین مدل معرفی شده توسط این شرکت، مرسدس بنز کلاس-سی‌ال‌ای است، که نخستین بار در ژانویه ۲۰۱۳ در نمایشگاه بین‌المللی خودرو آمریکای شمالی از آن رونمایی شد.

مدل‌های کلاسیک

بنز پتنت-موتورواگن

در ۲۹ ژانویه ۱۸۸۶، کارل بنز سه چرخه‌ای را، که با موتور گازسوز حرکت می‌کرد، به شماره ۳۷۴۳۵ تحت نام بنز پتنت-موتورواگن در دفتر ثبت اختراعات آلمان، در شهر برلین ثبت کرد. همزمان کمتر از صد کیلومتر دورتر، گوتلیب دایملر در حال ساخت اولین ماشین چهار چرخ بود. منتقدان در ابتدا آینده‌ای برای ایده کالسکه بدون اسب متصور نبودند، اما نوآوری این دو نفر سنگ بنای تولید محصولی را بنا گذاشت، که امروز تصور زندگی بدون آن مشکل است.

بنز ولو

بنز ولو که در سال ۱۸۹۲ ساخته شد، اولین اتومبیل استانداردسازی شده در صنعت خودروسازی بود. کارل بنز این خودرو را سبک و محکم ساخت و هدفش آن بود که با قیمتی مناسب، تعداد بیشتری را صاحب کالسکه بدون اسب خود کند. بنز در سال ۱۸۹۴ تعداد ۶۷ دستگاه و در ۱۸۹۵ شمار ۱۳۴ دستگاه از بنز ولو را بفروش رساند. با این موفقیت، بنز در آستانه قرن بیستم جایگاهش را به‌عنوان یک خودروساز بزرگ، تثبیت کرد. شاید اگر این مدل تا این حد موفق نبود، اکنون در بین تولید کنندگان خودرو، نامی از بنز دیده نمی‌شد.

بنز بلیتزن

۱۹۰۹ برای بنز سال تاریخ سازی شد. بنز گرچه شهرت و اعتبار خوبی داشت، اما به شدت از سوی رقبایی که هر روز تعدادشان بیشتر می‌شد، تحت فشار بود و رفته رفته به این نتیجه می‌رسید، که تنها شهرتش برای تضمین فروش، کافی نیست. همزمان دیگر رقبای بنز به قدرت تبلیغاتی مسابقات اتوموبیلرانی پی برده بودند و با شرکت در این مسابقات، سهم بنز از بازار را تهدید می‌کردند. بنز در چند مسابقه شرکت کرده بود، اما مایل نبود از این جریان پیروی کند و ترجیح می‌داد، تا همچنان ماشین‌های ارزان‌قیمت بسازد.

با این حال، جولیوس گانز، یکی از اعضای هیئت مدیره شرکت، پس از تحقیقاتش به این نتیجه رسید، که نمی‌توان به مسابقات بی‌توجه ماند و بنز تصمیم گرفت، یک خودروی اسپورت بسازد. بنز این ماشین را بلیتزن یا رعد و برق نامید. تنها شش دستگاه از بنز بلیتزن ساخته شد، که چهار دستگاه آن هنوز باقی است. این اتومبیل، با موتور ۲۱٫۵ لیتری خود ۲۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد و توانست رکورد سرعت ۲۰۲٫۷ کیلومتر در ساعت را به ثبت برساند. با این رکورد بنز سریعترین خودروی جهان را ساخته بود، که حتی از هواپیما و قطارهای زمان خود نیز سریع‌تر می‌رفت. رکورد بنز بلیتزن هشت سال پابرجا ماند و بنز به همین سرعت، به قهرمان بلامنازع مسابقات اتومبیلرانی تبدیل شد.

مرسدس-بنز اس‌اس‌کی

در اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی، مرسدس بنز پای ثابت مسابقات اتوموبیلرانی بود و در ساخت مدل‌های مخصوص و گران‌قیمت برای مشتری‌هایش نیز شهرتی به هم زده بود. یکی از نمونه‌های بسیار خوب این دهه مدل مرسدس-بنز اس‌اس‌کی است که در سال ۱۹۲۸ ساخته شد و در سال ۱۹۹۹ یکی از ۲۶ نامزد برای عنوان ماشین قرن بود.

موتور مرسدس-بنز اس‌اس‌کی شش سیلندر با حجم ۷٫۱ لیتر بود و می‌توانست ۱۹۷ اسب بخار قدرت تولید کند. اس‌اس‌کی به سرعت به ماشینی محبوب در پیست مسابقه تبدیل شد که نه تنها مرسدس بنز بلکه تیم‌های دیگر هم از آن استفاده کردند. طبق اسناد مرسدس بنز، ۳۳ دستگاه، از این مدل بین سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۲ ساخته شد که بیش از نیمی از آنها برای مسابقه بود. تعداد زیادی از این مدل باقی نمانده است و در سال ۲۰۰۴ یکی از آن‌ها به قیمت هفت و نیم میلیون دلار در حراجی فروخته شد.

مرسدس-بنز ۱۳۰

مرسدس بنز با دو مدل جدید اما کاملاً متفاوت، به نمایشگاه خودروی برلین در سال ۱۹۳۴ وارد شد. مدل مرسدس-بنز ۱۳۰ که اولین اتومبیلی بود، که بنز با موتور عقب تولید می‌نمود و دیگری مرسدس بنز ۵۰۰کا بود.

مرسدس بنز ۵۰۰کا

نوشتار اصلی: مرسدس بنز ۵۰۰کا

مرسدس بنز ۵۰۰کا که با الهام از مدل مرسدس-بنز اس‌اس‌کی، برای جلب نظر خریداران ثروتمند ساخته شده بود، در سال ۱۹۳۴ در نمایشگاه اتومبیل برلین رونمایی شد. ۵۰۰کا به جای مدل مرسدس-بنز ۳۸۰ به بازار می‌آمد، که یک سال قبل، معرفی شده بود، اما توجه خریداران را جلب نکرد. موتور مرسدس بنز ۵۰۰کا هشت سیلندر سوپرشارژر با قدرت ۱۶۰ اسب بخار بود. این ماشین به سرعت به مدل محبوب ثروتمندان تبدیل شد و با آن، مرسدس بنز دیگر سازنده خودروهای لوکس بود.

از جمله امکانات پیشرفته مرسدس بنز ۵۰۰کا سیستم فنربندی مستقل آن بود که بنز پیش‌تر آن را در مدل ۳۸۰ عرضه کرد. بنز ۴۹۰ دستگاه از مدل مرسدس بنز ۵۰۰کا با اتاق‌های مختلف ساخت.

مرسدس-بنز ۲۶۰ دی

جهان در دهه ۱۹۳۰ میلادی هنوز سال‌ها با بحران انرژی فاصله داشت، اما کم بودن تعداد جایگاه‌های سوخت رانندگان را به میزان مصرف سوخت ماشینشان حساس کرده بود. برای حل این مشکل، مرسدس بنز پنجاه سال پس از ساخت اولین اتومبیل، در فوریه ۱۹۳۶ مدل مرسدس-بنز ۲۶۰ دی را عرضه کرد که اولین ماشین با موتور دیزل در جهان بود. حجم این موتور چهار سیلندر ۲٫۶ لیتر بود و ۴۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این ماشین می‌توانست با یک باک، پانصد کیلومتر حرکت کند. این مصرف کم ابتدا مورد توجه رانندگان تاکسی قرار گرفت. اما جذابیتش به این محدود نشد و ساخت آن آغازگر روندی در صنعت خودروسازی شد که تا امروز ادامه دارد.

مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال

مرسدس بنز زیباترین ماشین‌هایش را در دهه ۱۹۵۰ میلادی ساخت. از همه زیباتر، مدل مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال بود که در سال ۱۹۵۴ به بازار آمد. ایده ساخت این ماشین با همفکری مکس هافمن، فروشنده ماشین‌های خارجی در ایالات متحده آمریکا به نتیجه رسید. در سال‌های بعد از جنگ، آمریکا یکی از پررونق‌ترین بازارهای خودروی جهان بود و مرسدس بنز هم با اینکه در مسابقات اتومبیلرانی حاضر بود، اما خودروی اسپورت مناسبی برای بازار نداشت.

به فاصله تنها پنج ماه، مرسدس بنز اولین دستگاه مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال را آماده کرد و برخلاف رسم همیشگی آن را به جای آلمان، در نمایشگاه خودروی نیویورک رونمایی کرد. مهمترین مشخصه این مدل، درهای آن بود که شبیه به بال پرندگان باز می‌شد. موتور سه لیتری آن نیز اولین موتور چهارزمانه‌ای بود، که از سیستم تزریق سوخت مستقیم استفاده می‌کرد. مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال با حداکثر سرعت ۲۲۵ کیلومتر در ساعت، سریع‌ترین اتومبیل زمان خود بود.

مرسدس بنز ۱۹۰اس‌ال

یک سال پس از ارائه مدل مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال، مرسدس بنز ۱۹۰اس‌ال به بازار وارد شد، که اگر چه از نظر فنی قابلیت‌های ۳۰۰اس‌ال را نداشت، اما به همان اندازه پرطرفدار شد.

پس از جنگ، این اولین خودرویی بود که مرسدس بنز به طور کامل طراحی کرد و ساخت. موتور آن شش سیلندر با حجم سه لیتر بود و کلیه اتومبیل‌های این مدل، دست ساز و با سفارش مشتری ساخته می‌شد.

مرسدس-بنز ۱۸۰

بین سال‌های ۱۹۵۴ تا سال ۱۹۵۹، مرسدس بنز با عرضه سری مرسدس-بنز ۱۸۰ نسل تازه‌ای از ماشین را ساخت که به پونتون مشهور شد. ماشین‌های پونتون از نظر ظاهری کمتر به ماشین‌های قبل از جنگ، با گلگیرهای بزرگ جلو و بیشتر به ماشین‌های امروزی شبیه بود. بسیاری این ماشین را جد بزرگ کلاس ای مرسدس بنز می‌نامند. مرسدس بنز با عرضه این سری از ماشین‌ها تلاش کرد تا در کلاس‌هایی ماشین بفروشد که کمتر لوکس بود.

مرسدس-بنز دبلیو۱۱۱

با نزدیک شدن به دهه ۱۹۶۰، مرسدس بنز با فکر جایگزینی پونتون، که ایده آن از سدان‌های دهه چهل آمریکایی گرفته شده بود، نسل مرسدس-بنز دبلیو۱۱۱ را طراحی کرد. این خودرو با توجه به سلیقه خریداران اروپایی و آمریکایی طراحی گردید و در ساخت آن به ایمنی سرنشینان اهمیت بیشتری داده شد. پشت ماشین هم به پیروی از مد روز، شبیه به دم ماهی بود. اولین محصولات این سری در سال ۱۹۵۹ وارد بازار شد و مرسدس بنز بعداً مدل‌های کوپه و کابریوله این مدل را با موتورهای قوی‌تری ساخت. تا سال ۱۹۷۱ حدود سیصد و هفتاد هزار دستگاه از مدل دبلیو۱۱۱ فروخته شد.

مرسدس-بنز دبلیو۱۰۸

موفقیت سری اس‌ال مرسدس بنز، سبب شد این شرکت همزمان با مدل مرسدس-بنز ۶۰۰، سری مرسدس-بنز دبلیو۱۰۸ را نیز به بازار عرضه کند. این اتومبیل هم توسط پال براک طراحی شد و تولید آن تا سال ۱۹۷۲ ادامه داشت. نیمی از ۲۳ هزار دستگاهی که از این مدل تولید شد، در آمریکا به فروش رفت و کمتر از پنج هزار دستگاه از آن، به کشورهای دیگر صادر شد. قابلیت‌های فنی این اتومبیل چندان قابل توجه نبود، اما طرح زیبایش آن را به یکی از خودروهای کلاسیک مرسدس بنز، تبدیل کرد.

مرسدس بنز آر۱۰۷ و سی۱۰۷

در آوریل سال ۱۹۷۱ نسل تازه‌ای از مدل‌های اس‌ال، با کد مرسدس بنز آر۱۰۷ و سی۱۰۷ به بازار عرضه شد. هیئت مدیره مرسدس بنز برای تولید این ماشین به صورت روداستر تردید داشت. مهمترین بازار این محصول در آمریکا بود و مدیران بنز نگران بودند که قوانین سختگیرانه‌ای که برای ایمنی ماشین‌های روباز در آمریکا در حال تصویب بود، فروش این ماشین را مشکل کند. آن‌ها فکر می‌کردند که شاید بهتر باشد به جای ماشین روباز، مدلی با طرح تارگا (سقف نیمه باز) تولید شود.

اما سرانجام قرار شد با توجه بیشتر به ایمنی، این ماشین به همان صورت روداستر ساخته شود و این امکان باشد تا یک سقف فلزی هم روی آن نصب شود. در این سری برای اولین بار از یک موتور هشت سیلندر استفاده شد و طراحی زیبای آن و کم بودن ماشین روباز در بازار آمریکا، به سرعت پرفروشش کرد. ساخت مدل کوپه هم با تردیدهایی روبرو بود اما بالاخره این مدل هم به بازار آمد.

این اتاق بنز هجده سال تولید شد و بعد از سری جی، طولانی‌ترین مدتی است که یک مدل بنز تولید شده است. قوی‌ترین مدل این سری با موتور هشت سیلندر ۵٫۶ لیتری برای بازار آمریکا ساخته شد. شتاب این مدل ۷٫۷ ثانیه و حداکثر سرعتش ۲۲۳ کیلومتر در ساعت بود.

مرسدس بنز در طول هجده سال نزدیک به دویست و چهل هزار دستگاه از این ماشین ساخت و دست آخر در سال ۱۹۸۹ آن را با نسل جدیدی از اس‌ال عوض کرد.

مرسدس بنز دبلیو۱۹۰

در سال ۱۹۸۳، یک سال پس از عرضه سری ۲۰۱، مرسدس بنز برای تبلیغ مدل کامپکت خود از شرکت انگلیسی کازورث، خواست تا یک موتور ۲٫۳ لیتری برای مدل مرسدس بنز دبلیو۱۹۰ بسازد و این ماشین را برای شرکت در مسابقات رالی آماده کند. در همین زمان، آئودی، مدل کواترو را با سیستم چهار چرخ متحرک به بازار فرستاد که رقابت با آن مشکل بود.

بنز تصمیم گرفت تا به جای رالی، ۱۹۰ را به مسابقات دی‌تی‌ام بفرستد. در این مسابقات ماشین‌هایی حق شرکت دارند که در بازار عرضه شده باشند. این قانون مرسدس بنز را ناگزیر کرد تا ابتدا نمونه‌ای از ماشینش را به بازار عرضه کند که همان مدل ۲٫۳ مرسدس بنز دبلیو۱۹۰ بود.

این ماشین توانست دوازده رکورد سرعت در مسافت‌های طولانی را ثبت کند و به سرعت به یک خودروی کلاسیک تبدیل شد.

مرسدس بنز رده‌ای

مرسدس بنز در اوایل دهه ۱۹۹۰ تصمیم گرفت به رسم اولین سال‌های فعالیت خود ماشین‌هایی ارزان‌تر و کوچک‌تر بسازد. این شرکت از دهه ۱۹۸۰ با کانسپت نافا (تولید ۱۹۸۲) و در دهه ۱۹۹۰ با کانسپت استادی ای، ساخت یک ماشین کوچک را بررسی کرده بود و بالاخره در سال ۱۹۹۷ مرسدس بنز رده‌ای را به بازار عرضه کرد.

استفاده از موتور عرضی و دیفرانسیل جلو در یک بنز غیرعادی بود. کمی پس از عرضه این ماشین، مرسدس بنز رده‌ای در آزمایش تغییر ناگهانی مسیر، که توسط یک مجله سوئدی انجام شد، چپ کرد که تبلیغات منفی زیادی در پی داشت.

مرسدس بنز ابتدا ایراد این مدل را انکار کرد، اما به سرعت با فراخواندن ماشین‌های فروخته شده، با نصب سیستم کنترل ایستایی اتوماتیک مشکل را رفع کرد. مرسدس بنز رده‌ای در سال‌های بعد به یکی از پرفروش‌ترین‌های این شرکت تبدیل شد. ماشینی که تجربه سواری مرسدس بنز را برای رانندگان بیشتری امکان‌پذیر کرد.

مرسدس بنز اس‌ال‌آر مک لارن

در سال ۲۰۰۹ مرسدس بنز برای جایگزینی مدل مرسدس بنز اس‌ال‌آر مک لارن از مدل افسانه‌ای گالوینگ الهام گرفت و با همکاری مرسدس آام‌گ مدل جدیدی به نام مرسدس بنز اس‌ال‌اس ای‌ام‌جی ساخت که شتاب آن ۳٫۸ ثانیه و حداکثر سرعتش ۳۱۷ کیلومتر در ساعت است.

ظاهر این ماشین از جلوی کشیده تا درهای گالوینگ و پشت ساده‌اش، همگی یادآور مدل مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال دهه ۱۹۵۰ است، اما اس‌ال‌اس نشانی از مدل‌های آینده بنز را هم با خود دارد و اولین ماشین از نسل تازه این شرکت است.

دایملر کرایسلر

در سال ۱۹۹۸ شرکت دایملر-بنز با پرداخت مبلغ ۳۶ میلیارد دلار اقدام به خرید شرکت آمریکایی کرایسلر نمود. با این خرید شرکت دایملر-کرایسلر تأسیس شد. پس از تأسیس شرکت جدید دایملرکرایسلر، تولید اتومبیل‌ها با نامهای تجاری قدیمی ادامه یافت. با اینکه در ابتدا استفادهٔ مشترک از فناوری‌های دو شرکت بصورت محدود پیش‌بینی شده بود، اما ساخت خودروهای آمریکایی دوج مگنوم، دوج چارجر، کرایسلر ۳۰۰ و کرایسلر چلنجر مدل ۲۰۰۹ اصولاً به خاطر استفاده از فناوری دایملر امکان‌پذیر شد. طرف آمریکایی امکان استفاده از موتورهای دیزل دایملر را در خودروهای کرایسلر پیدا کرد.

در سال ۲۰۰۷ به دلیل کارکرد ضعیف کرایسلر، شرکت دایملر سهام کرایسلر را به یک مؤسسه مالی فروخت و به شراکت تجاری با کرایسلر پایان داد. شرکت دایملر کرایسلر متعاقباً به شرکت دایملر آ گ تغییر نام داد.

شرکت‌های زیرمجموعه

شرکت دایملر داری دو زیرمجموعه اصلی مرسدس بنز و اسمارت می‌باشد.

مرسدس آام‌گ

شرکت مرسدس آام‌گ در سال ۱۹۶۷ توسط هانس ورنر آوفرخت و ارهارد ملشر تأسیس شد. این شرکت در سال ۱۹۹۰ با مرسدس بنز قرارداد همکاری امضاء کرد. سپس در سال ۱۹۹۹ قسمت عمده سهام آن به مرسدس فروخته شد. در سال ۲۰۰۵ این شرکت بطور کامل به مرسدس بنز واگذار گردید.

مرسدس بنز-مک لارن

در بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ مرسدس بنز افدام به همکاری با کمپانی انگلیسی مکلارن نمود. ثمره این همکاری تولید خودرو اس ال آر که از تکنولوژی‌های خودروهای فرمول وان مکلارن-مرسدس بهره می‌برد بود. در سال ۲۰۰۹ مکلارن تولید خودرو اس ال آر را متوقف کرد و اقدام به تولید خودرو بطور مستقل نمود. در سال ۲۰۱۱ خودرو MP4-12C و در سال ۲۰۱۲ خودرو پی۱ توسط مکلارن به بازار عرضه شد.

میباخ

میباخ یکی از شرکت‌های زیرمجموعه بنز بود، که تا سال ۲۰۱۳ سازنده خوردوی سوپر لوکس مایباخ بشمار می‌آمد. در سال ۲۰۱۳ به دلیل فروش بسیار پایین، خط تولید این برند متوقف شد. اکنون این سری تحت برند مرسدس-میباخ ادامه فعالیت داده و در سال ۲۰۱۶ مدل Mercedes-Maybach S600 آن به بازار عرضه می‌شود.

نگارخانه

• 
• 
• 
• 

تغییرات لوگو

• 

  ۱۹۰۲

• 

  ۱۹۰۹

• 

  ۱۹۱۶

• 

  ۱۹۲۶

• 

  ۱۹۳۳

• 

  ۱۹۹۷