شهرگان یا مدائن

شهرهای هفتگانهٔ مداین

نقشهٔ مدائن. (تاریخ نقشه مشخص نیست.)

مدائن یا چنانکه در آن روزگار به زبان سریانی گفته می‌شد مدیناثا یعنی شهرها و مجموعهٔ هفت شهر بود نزدیک به هم و در دو جانب دجله که آنها را ماحوزه وماحوزه ملکا می‌خواندند. حصارهای بلند برگرد مجموعهٔ این شهرها کشیده بودند و دروازه‌های استوار در آنها تعبیه کرده بودند. این حصارها و دروازه‌ها در پایان روزگار ساسانیان بارها تجدید و ترمیم گشته بود. این هفت شهر عبارت بودند از:

• تیسفون در مشرق دجله.
• اسبانبر در مشرق دجله.
• ویه اندیو خسرو در مشرق دجله و دورتر از تیسفون واقع بود.
• سلوکیه در مغرب دجله بود و آنرا ویه‌اردشیر یا وه اردشیر نیز می‌خواندند. ^[۲]
• در زنیذان شهری کوچک بود در شمال ویه اردشیر.
• ساباط که ولاش آباد نیز خوانده‌می‌شد و در مغرب ویه اردشیر قرار داشت.
• ماحوزا شهری بود نزدیک ویه‌اردشیر که دره‌ای آن را از این شهر جدا می‌کرد.^[۳]

پانویس

1.  لسترنج. جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی. ترجمهٔ محمود عرفان. چاپ سوم. شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۷. ص۳۶.
2.  پیرنیا، ص ۳۶۳
3.  تاریخ ایران بعد از اسلام، زرینکوب، ص ۳۲۷