بین خطوط برانیم
همیشه وقتی سوار تاکسی میشم یه دستم به وسایلمه یه دستم به دستگیره بالای تو با مغز نرم تو شیشه . مخصوصا وقتی ماشینش پیکان باشه و راننده هم از این کهنه کارا باشه و به جرعت بگم نتونین یک سانت قسمت سالم تو بدنه ماشینش پیدا کنین ! اصلا یه حالی داره ها ، انگار اومدین شهر بازی و سوار ترن شدین و هر لحظه باید خودتون رو آماده کوبیده شدن به جدول ، ماشین جلویی ، ماشین کناری و ماشین اون یکی کناری کنید !
تازه وقتی با هزار ترس و لرز به مقصد رسیدین و بعد از به جا آوردن سجده شکر که سالم و سلامتین پشت ماشین رو نگاه میکنین چشمتون به یه برچسب زرد میخوره که به صورت هشتگ نوشته شده : #من_بین_خطوط_میرانم ! اونوقته که با خودتون میگین منظورش دقیقا کدوم خطوطه و برداشتش از این برچسب چی بوده که چسبونده تنگه ماشین ...
تا اونجایی که من خبر دارم تاکسیرانی این برچسب هارو به تاکسی ها داده تا همشون رو یه قسمت معینی از ماشین بچسبونن و عضویتشون تو این کمپین رو اعلام کنن که طبق شواهد بنده اکثرا بعد از چسبوندن این برچسب با کمی تغییرات و ابتکار درونی یه نـ به ابتدای کلمه آخر #من_بین_خطوط_میرانم اضافه میکنن و با تبدیل جمله به #من_بین_خطوط_نمیرانم سبک رانندگیشون رو به واقعیت نزدیکتر میکنن !
کلا خواستم بگم شما مثل این اندک افراد نباشید و سعی کنید همیشه تو رانندگیتون ، زندگیتون و حتی برخورداتون جمله #من_بین_خطوط_انسانیت_میرانم رو اصل قرار بدین تا این اسم جهان سومی از روی ما برداشته بشه و به جایگاهی که لایقشیم برسیم ...
مورد بعدی هم کرایه هاست که سعی کنید پول خورد بدین تا مسیر 2 هزار تومنی رو به بهانه نداشتن پول خورد باهاتون 5 تومن و یا بی انصاف تر 10 تومن حساب نکنن ! دیدم که میگماااا !
