دزفول ؛ شهری از سپیده دم تاریخ (بخش دوم تاریخچه و بخش های تاریخی آن)
دزفول نام شهری در جنوب غرب ایران و گسترده در کنار رودخانه دز است.
این شهر در دامنه‌های زاگرس میانی جای دارد و پیشینه تاریخی آن به زمان ساسانیان باز می‌گردد ولی پیش از ساسانیان هم آباد بوده و بخشی از سرزمین‌های امپراتوری‌های عیلام و هخامنشیان به شمار می‌رفته‌است.
دزفول در زمان ساسانیان همزمان با ساختن پل در کنار آن بر روی رود دز برای پدید آوردن پیوند میان پایتخت تازه (جندی شاپور) و شوشتر بنیان نهاده شد.
دژ به معنی سنگر و سکوی دیدبانی است و چنین برمی‌آید که نام دزفول از نام دژ ساخته شده در کنار پل گرفته شده‌باشد.
در سده چهارم هجری قمری شهر دزفول به قصر روناش نیز نامور بوده‌است، که در سمت راست رود دز جای داشته و هنوز ویرانه‌هایی به همین نام نمودار است و یکی از محله‌های کهن شهر دزفول هم روناش نام دارد.
تپه‌های باستانی چغامیش با دیرینه‌ای نزدیک به۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح(ع) که به گفته باستانشناسان، گنجینه ارزشمندی از دانستنی‌های سودمند پیرامون رخدادهای زمان باستان از هزاره هفتم پیش از زایش تا شکوفایی تمدن شوش را در بر دارند نیز در دزفول جای دارد.
وجود تپه‌های چغامیش سبب شده که دزفول را شهری از سپیده دم تاریخ بنامند.