الماس(DIAMOND) یکی از گرانبهاترین سنگ های روی کره زمین است که از فراوان ترین عنصر موجود - یعنی کربن - ساخته شده و سخت ترین ماده را تشکیل می‌دهد. بلورهای الماس از چهل و پنج میلیون سال پیش ، در اعماق زمین بر اثر آتشفشان ها در شرایط فشار بسیار بالا و درجه حرارت زیاد از کربن خالص با درجه95/99 درصد تشکیل شده‌اند. الماس تراش داده شده را برلیان گویند.
الماس را به دلیل درخشش و تلألو بسیار زیاد آن در قرون و اعصار گذشته برای تزیین مجسمه ها و بت ها استفاده می کرده‌اند و درباره این سنگ زیبا افسانه ی ، داستان ها و فیلم های بسیاری ساخته اند. در تاریخ ، الماس را منشاء بسیاری از جنگ و ستیزها می دانند؛ و نمونه معروف آن انقلاب فرانسه است که لویی پانزدهم سفارش یک گردنبند برلیان برای معشوقه خود داد و باعث خشم مردم فقیر شد. همچنین شاه شجاع افغان به خاطر الماس کوه نور از هر دو چشم نابینا و بسیار شکنجه شد. در طول تاریخ ، بسیاری از معابد و آثار تاریخی ، برای یافتن الماس به دست غارتگران ویران گردیده و به مکان‌های مقدس و اجساد کشته شدگان در جنگ ها بی حرمتی شده است. در قدیم به دلیل نداشتن شناخت از خصوصیات واقعی الماس ، برای آن خصوصیات اغراق آمیزی قائل می شدند و آن را منشاء شجاعت و دلیری و نیز طلسم خوشبختی می دانستند. از پودر الماس هم به عنوان دارو استفاده می کرده‌اند.
| Crown Rule or Direct Rule British Raj راج انگلیس |
|||||
|
|||||
|
|||||
 |
|||||
| پایتخت | نامشخص | ||||
| زبان(ها) |
هندوستانی انگلیسی اردو |
||||
| دولت | نامشخص | ||||
| پادشاہِ ھندوستان | |||||
| - ۱۸۵۸-۱۹۰۱ | ویکتوریا پادشاهی متحده | ||||
| - ۱۹۰۱-۱۹۱۰ | ادوارد هفتم پادشاهی متحده | ||||
| - ۱۹۱۰-۱۹۳۶ | جرج پنجم پادشاهی متحده | ||||
| تاریخچه | |||||
| - تأسیس | ۲ اوت ۱۸۵۸ | ||||
| - انقراض | ۱۵ اوت ۱۹۴۷ | ||||
راج بریتانیا یا هند بریتانیا (راج در هندی به معنی حکومت است) به حکومت بریتانیا بر شبه‌قاره هند طی سالهای ۱۸۵۸ تا ۱۹۴۷ گفته می‌شود. این حکومت با نام «هند» از اعضای موسس جامعه ملل از اعضای بنیان‌گذار سازمان ملل در سال ۱۹۳۶ بود و با همین نام در چندین دوره المپیک نیز شرکت کرد. راج بریتانیا هم مناطقی که به طور مستقیم تحت حکومت بریتانیا بود و و هم راج‌نشین‌هایی که توسط حکام محلی تحت‌الحمایه بریتانیا اداره می‌شد را شامل می‌گشت.
این نظام حکومتی در سال ۱۸۵۸ با انتقال حکومت کمپانی هند شرقی به ملکه ویکتوریا آغاز شد و با تقسیم آن به دو کشور اتحادیه هند (پس از استقلال جمهوری هند) و قلمرو پاکستان (جمهوری اسلامی پاکستان پس از استقلال) به پایان رسید. در هنگام تاسیس راج بریتانیا، برمه سفلی نیز بخشی از آن بود و برمه علیا نیز در ۱۸۸۶ به آن افزوده شد اما در سال ۱۹۳۷ برمه به عنوان یک مستعمره جداگانه بریتانیا درآمد و در ۱۹۴۸ استقلال یافت.
قحطی 1917؛ بزرگترین فاجعه تاریخ ایران
قحطی بزرگ ایران در سالهای 1917 تا 1919 از حمله مغول در قرن سیزدهم میلادی نیز بسیار عظیم تر بوده است.
از گزارش‌های مطبوعات آن زمان کاملا روشن است که در تابستان 1917 ایران در آستانه قحطی قرار داشت و برداشت محصولات تنها وقفه‌ای کوتاه در آن ایجاد کرده بود. روزنامه ایران در 18 اوت 1917 چنین گزارش می‌دهد: «بر اثر تلاش‌های دولت، هم‌اکنون مقدار قابل توجهی غله در حال ورود به شهر است و دیروز قیمت جو در هر خروار از 35 تومان به 30 تومان کاهش یافت». اما این تسکینی گذرا بود. ایران در 21 سپتامبر 1917 می‌نویسد: «نبود غله دارد در سراسر ایران قحطی به وجود می‌آورد. تاثیر کمبود غله بویژه در کاشان مشهود است و هیچ ترفندی نمی‌تواند اوضاع را بهتر کند، زیرا حمل غله از قم یا سلطان‌آباد به کاشان ممنوع است و مازاد غله این مناطق به شهرهای شمالی ارسال می‌شود».
قحطی بزرگ ۱۲۹۶–۱۲۹۸ هجری شمسی (۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ میلادی) قحطی بزرگی بود که تلفات جانی فراوانی را در ایران سبب شد.
در این دوران که مصادف با جنگ جهانی بود علی‌رغم اعلام بی طرفی در جنگ از سوی حکومت ایران بخش‌هایی از ایران توسط نیروهای روسیه، انگلیس اشغال شده بود. در همین زمان درگیری‌های قبیله‌ای نیز قدرت مرکزی را در ایران ضعیف کرده بود.
همزمان اپیدمی آنفلوآنزای اسپانیایی که باعث مرگ صد میلیون نفر در سراسر جهان شد در ایران شیوع پیدا کرد. هر چند تعداد ایرانیانی که در این زمان کشته شدند محل مناقشه‌است. اما متخصصان چنین پیشنهاد می‌کنند که مجموعه‌ای از قطحی، مالاریا، آنفلوآنزا، و اعتیاد فراگیر به تریاک سبب نرخ غیر عادی مرگ و میر در ایران شده بود.[۱]
